Tratwa

Z SSIJ
Kajak to łódź, w której wiosłujący siedzi twarzą do kierunku ruchu. Czasami siedzi tyłem. W zestawieniu trzech kajaków, część siedzi przodem, część tyłem. Trudno wyłonić wówczas tego kto wiosłuje. Mówimy wtedy o tratwie. [1]

Tratwa - zwarty szyk wypoczynkowy kajaków poruszający się bezwładnym ruchem po wodzie. Tratwa składa się z kajaków przystających do siebie burtami. Kajaki mogą być dowolnie zorientowane, zarówno względem siebie oraz w stosunku do lądu. Znana na Północy Polski już w I dekadzie XXI wieku. Istnienie tratwy pomogło rozpropagować spływy o suchym wiośle.

Charakterystyka[edytuj]

Parametr Wartość
Liczba kajaków 2-12 sztuk
Liczba sympatyków 2-25 osób
Typowa liczba kajaków 3-5 sztuk
Czas formowania 1-30 min
Czas trwania 5 min - 8 godz
Długość całkowita 4 - 6 metrów
Szerokość 1,7 - 14 metrów
Wysokość 1 - 1,5 metra
Prędkość 0 - 4 km/godz
Masa 240-3000 kg
Pożywienie odżywka słodowa

Tratwa powstaje w trakcie spływu kajakowego, kiedy kajaki połączą się burtami w celu wypoczynkowym. W zależności od przyjętej definicji minimalna liczba kajaków formująca tratwę (w skrócie MLKFT) to dwa albo trzy. MLKFT to element sporu.

  • Próba definiowania tratwy od trzech kajaków wynika z pospolitości formacji dwukajakowej.
  • Przeciwnicy twierdzą, że układ dwóch kajaków potrafi kilka godzin przemieszczać się bez zanurzania wiosła. Zamiast tego proponują minimalny czas trwania, który wyjmowałby spod definicji przypadkowe twory rzeczne.

Tratwa to miejsce spotkań, wymiany poglądów, bufet, sala koncertowa i poligon sprawdzający umiejętności przyswajane w trakcie warsztatów PCW. Dobrze wyposażona tratwa zawiera gitarę, poezję, prowiant i napoje na wielogodzinny rejs.

Tratwa nie ma górnego ograniczenia liczby kajaków, ale dla formacji rzecznych najczęściej szerokość tratwy nie wykracza poza szerokość koryta rzeki.

Rodzaje tratw[edytuj]

Sympatycy każdą wymienioną formację określają tylko słowem tratwa, ale formalnie można wyodrębnić kilka jej rodzajów.

Rzeczna[edytuj]

Tratwa rzeczna - Piława 2014 r.

Porusza się z nurtem rzeki. Formuje się w chwili oczekiwania na pozostałych kajakarzy lub w potrzebie zabawy lub odpoczynku. W zależności od rzeki oferuje zmienne tempo płynięcia, które zależy od prędkości nurtu i liczby przeszkód na wodzie, w szczególności zwalonych drzew. Na przygotowanych szlakach kajakowych potrafi przemieszczać się wiele godzin bez ingerencji. Wpadając na przeszkodę, na chwilę zwalnia, obraca się i powraca na kurs. Jeśli wpadnie na przeszkodę na niesympatycznym szlaku, może utknąć na dłuższy czas. Ma zwarty szyk, a osoby w dwóch zewnętrznych kajakach poczuwają się czasami do zamoczenia wiosła. Wynika z tego, że najatrakcyjniejsze miejsce na kajak znajduje się pośrodku i tak rzeczywiście jest. Osoby w kajakach wewnętrznych odpowiadają za utrzymywanie formacji w danym kształcie i przekazywanie przedmiotów między kajakami. Po sposobie w jaki nowy kajak dołącza do tratwy od razu można ocenić doświadczenie przybijającej załogi. Najbardziej doświadczeni potrafią niepostrzeżenie wślizgnąć się swoim kajakiem do tratwowej formacji, jednocześnie prowadząc rozmowę na najbardziej wyszukane, odwracające uwagę, tematy.

Dla innych grup kajakowych tratwa rzeczna stanowi zaporę trudną do pokonania.

Jeziorna[edytuj]

Tratwa jeziorna - Gwda 2013 r.

Porusza się z wiatrem lub nie porusza się wcale. Układ tratwy jeziornej bywa mniej zwarty od tratwy rzecznej - czasami kajaki się rozłączają. Kajaki mogą łączyć się też dziobami pod dowolnym kątem do burt. Powstaje najczęściej w celu cieszenia się pięknym lipcowym lub sierpniowym dniem. Do zestawu atrakcji dochodzą kąpiele w jeziorze. Miejsca w formacji nie podlegają regułom tratwy rzecznej, ponieważ osoby zewnętrzne nie moczą wioseł. O preferencjach doboru miejsca decyduje towarzyskość sympatyków, tj. czy mają ochotę blisko znajdować się z większą czy mniejszą częścią grupy. Konstrukcja bywa bardziej stabilna, dzięki czemu prościej w niej ugotować wodę na kawę lub szybki posiłek.

Pod mostem[edytuj]

Połączone kajaki pod mostem - Wda 2012 r.

Rozstawiana w trakcie ulewnego deszczu. Często ma swojego konstruktora, który stara się schować jak największą jej powierzchnię pod napotkanym mostem. W okolicy mostów często jest większy nurt, dlatego tratwa bywa połączona liną. Lina może zostać poprowadzona przez zewnętrzne uchwyty kajaków, łącząc je wszystkie w zwartą konstrukcję. Konstrukcja wpływa na wrażliwość sympatycznych kubków smakowych, które zaczynają przyjemniej odbierać przetwory ze zboża lub ziemniaków.

Pułapka[edytuj]

Tratwa pułapka to drugie stadium ewolucji tratwy dowolnego typu. Najczęściej powstaje w trudnych lub łatwych warunkach pogodowych. Wpływa na wzrok, słuch i zdolności motoryczne tworzących ją sympatyków. Nazwa pułapka bierze się od niepozornej drogi, która do niej prowadzi - trudno ją dostrzec jeśli znajdujemy się w tratwie innego rodzaju. Niepozorność tratwy-pułapki najlepiej obrazuje historia pewnej żaby:

Przed wielu laty francuscy naukowcy przeprowadzili dość okrutny eksperyment: wrzucili do wrzątku żywą żabę. Płaz, bardzo poparzony, wyskoczył z naczynia i uratował swoje życie. Reakcja żaby była naturalna i logiczna. W drugiej części doświadczenia wrzucono żabę do zimnej wody, którą następnie powoli podgrzewano. Okazało się, niestety, że tym razem żaba zamiast uciekać siedziała w garze do samego końca i została ugotowana, bo zmiany zachodziły powoli.[2]

Nie wiadomo co odpowiada za upośledzenie zdolności motorycznych, dlatego wszelkie wytyczne zalecają ostrożność i czujność. Tratwa pułapka może doprowadzić do opuszczenia kajaka przez współpasażera, wywrotki lub utraty cennych rzeczy. Wśród pozytywnych efektów ubocznych odnotowano takie odchyły jak zwiększona pomysłowość i dobry humor.

Przypisy[edytuj]

  1. Strona edukacyjna stowarzyszenia - dostęp 8 lipca 2020 r.
  2. Liberum-cerebrum - dostęp 9 lipca 2020 r.